Dość stara już Instagramowo-twitterowo-facebookowo... Po prostu internetowa akcja 100 happy days,
podczas której to, mamy czuć się szczęśliwi 100 dni pod rząd.
Hurraaaa!
Brzmi pięknie i zarazem... głupio.
Tak czy inaczej, jakkolwiek by to nie brzmiało, jest to akcja stworzona dla mnie.
Już parę razy się za nią zabierałam, ot tak-dla siebie, niepublikująca nigdzie zdjęć, ale nigdy jej nie ukończyłam.
Nie no, miałam przecież czas...
Co tu dużo mówić-lubię robić zdjęcia wszystkiego. Od krajobrazów, przez kwiatuszka, żuczka gnojaczka,
kolorowe drzwi, aż po,jakże modne ostatnio, fotografie-książek, kawy czy obiadu.
kolorowe drzwi, aż po,jakże modne ostatnio, fotografie-książek, kawy czy obiadu.
W sumie chyba zawsze tak miałam. W końcu nie każdy przywozi z wycieczki szkolnej w podstawówce
zdjęcie jaja dinozaura czy (ciekawego według mnie) drzewa.
zdjęcie jaja dinozaura czy (ciekawego według mnie) drzewa.
A to były czasu klasycznych aparatów na kliszę....
24 zdjęcia na całą wycieczkę?!
No ale wróćmy do tematu!
Po co mi takie coś? W dodatku na blogu?
Jeden: dobry sposób na nauczenie się patrzenia na proste rzeczy przez pryzmat czegoś wyjątkowego, radosnego,
na deficyt czego mam wrażenie cierpię czasem nie tylko ja, ale i większość społeczeństwa.
Dwa: gdzieś te zdjęcia ujrzą światło dzienne, bez względu czy będzie to jedno z lepszych czy tragiczne ujęcie kawy,
która wygląda jakby była podana w kuflu.
na deficyt czego mam wrażenie cierpię czasem nie tylko ja, ale i większość społeczeństwa.
Dwa: gdzieś te zdjęcia ujrzą światło dzienne, bez względu czy będzie to jedno z lepszych czy tragiczne ujęcie kawy,
która wygląda jakby była podana w kuflu.
A jak publicznie się zdeklaruję to... pasuje to ukończyć i nie odpuszczę robienia zdjęć po trzech dniach,
a po kolejnych trzech nie zapomnę o całej akcji.
a po kolejnych trzech nie zapomnę o całej akcji.
Nie jestem przekonana do publikacji wszystkiego na Instagramie, jednak na blogu będą mogła utworzyć kolarze
i publikować zdjęcia raz na jakiś czas, a nie spamować każdego dnia.
Co tu dużo pisać. Podoba mi się pomysł.
Może nie z tą całą otoczką i zdjęciami każdego dnia na portalach społecznościowych,
ale dla siebie, jak ktoś lubi takie "zabawy" to czemu nie? Przyjemne z pożytecznym.
Zachęcam też Was do przyłączenia się do akcji, czy to na Instagramie, Facebooku czy blogu.
A jeśli nic z tych rzeczy nie gra Wam w sercu lub nie chcecie używać swoich profilów w takich celach,
to możecie mi przesłać swoje "szczęśliwe 100 dni" w formie kolarzy zdjęć emailem, a ja z chęcią zamieszczę je u mnie na blogu. :)
to możecie mi przesłać swoje "szczęśliwe 100 dni" w formie kolarzy zdjęć emailem, a ja z chęcią zamieszczę je u mnie na blogu. :)
Także:
Dostrzeganie szczęścia w małych rzeczach:
2 kwietnia 2016 rok-czas start!
